Zgłoszenie UOKiK Polbank Regulamin 2007HL0102
Zawiadomienie odnośnie swojej umowy można zgłosić za pośrednictwem maila uokik@uokik.gov.pl lub przez ePUAP z profilem zaufanym lub tradycyjną pocztą (list polecony lub jeszcze lepiej polecony z potwierdzeniem odbioru) na adres UOKiK:
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
plac Powstańców Warszawy 1
00-950 Warszawa
Można także skorzystać z FORMULARZA zamieszczonego na stronie internetowej UOKiK.
***
..........................................
[miejscowość, dnia]
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
plac Powstańców Warszawy 1
00-950 Warszawa
Szanowny Panie Prezesie.
W związku z wydaniem przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów “istotnego poglądu” dotyczącego umowy kredytowej banku Raiffeisen Polbank niniejszym zawiadamiam Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, iż Raiffeisen Polbank (dawniej Polbank EFG) zawarł ze mną umowę o kredyt “indeksowany” wg dokładnie tego samego wzorca umowy (ze szczególnym uwzględnieniem Regulaminu 2007HL0102), który posłużył do zawarcia umowy, do której odnosił się istotny pogląd RŁO-644-504(5)/16/AM z dnia 10 stycznia 2017.
Informuję również, że Polbank EFG (obecnie Raiffeisen Polbank) zawarł wiele tysięcy umów z konsumentami stosując przy zawieraniu tych umów ten sam wzorzec umowy (Regulamin 2007HL0102 stanowiący integralną część umowy kredytowej), który posłużył do zawarcia umowy omawianej w istotnym poglądzie RŁO-644-504(5)/16/AM z dnia 10 stycznia 2017.
W związku z powyższym wnoszę o pilne wszczęcie przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów postępowania wobec banku Raiffeisen Polbank celem ustalenia, czy Raiffeisen Polbank wykonując obecnie umowy kredytowe zawarte z konsumentami z wykorzystaniem Regulaminu 2007HL0102 (zwanego dalej “Regulaminem”) stosuje w ten sposób praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów. Takie postępowanie wyjaśniające, przewidziane w art. 48 ust. 2 ppkt 2) USTAWY z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, zwanej dalej “Ustawą”, miałoby na celu ustalenie, czy nastąpiło naruszenie uzasadniające wszczęcie wobec banku Raiffeisen Polbank postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
Wnoszę, aby w ramach wszczętego wobec banku Raiffeisen Polbank postępowania wyjaśniającego Prezes UOKiK w szczególności ustalił,
-
korzystając z przysługujących mu na mocy art. 50 Ustawy uprawnień:
-
ile umów o kredyty “indeksowane” Polbank EFG zawarł z konsumentami w oparciu o wzorzec umowy identyczny z wzorcem, który posłużył do zawarcia umowy stanowiącej przedmiot analizy w Postępowaniu,
-
ile z tych umów jest przez Raiffeisen Polbank obecnie wykonywanych,
-
ile zostało wypowiedzianych przez bank i poddanych “przewalutowaniu” zgodnie z zasadami opisanymi w umowie kredytowej,
-
ile umów zostało już zamkniętych (spłacone zgodnie z harmonogramem lub poprzez całkowitą przedterminową spłatę kredytu).
-
czy wykonywanie umowy kredytowej przez Raiffeisen Polbank z wykorzystaniem postanowienia §7 ust. 4 Regulaminu jest sprzeczne z dobrymi obyczajami,
-
czy wykonywanie umowy kredytowej przez Raiffeisen Polbank z wykorzystaniem postanowienia §7 ust. 4 Regulaminu zniekształca lub może zniekształcać zachowanie konsumenta przed, w trakcie lub po zawarciu umowy,
-
czy wykonywanie umowy kredytowej z konsumentem przez Raiffeisen Polbank z wykorzystaniem postanowienia §7 ust. 4 Regulaminu jest wykonywaniem umowy z wykorzystaniem postanowienia, które nie wiąże konsumenta umową,
-
czy wykonywanie kilkudziesięciu tysięcy umów kredytowych przez Raiffeisen Polbank z wykorzystaniem postanowienia, które nie wiąże konsumentów umową z bankiem, rażąco narusza zbiorowe interesy konsumentów,
-
czy wykonywanie umów kredytowych przez Raiffeisen Polbank z wykorzystaniem postanowienia §7 ust. 4 Regulaminu jest nieuczciwą praktyką rynkową w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym.
Uzasadnienie.
W istotnym poglądzie RŁO-644-504(5)/16/AM Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał zapis §7 ust. 4 Regulaminu za abuzywny.
Stwierdzenie abuzywności danego postanowienia umownego oznacza, iż takie postanowienie jest sprzeczne z dobrymi obyczajami, jako że sprzeczność z dobrymi obyczajami postanowienia umownego jest jednym z warunków koniecznych do uznania takiego postanowienia za abuzywne.
Jeśli bank stosuje wobec konsumentów praktykę sprzeczną z dobrymi obyczajami, mogącą zniekształcać zachowanie konsumenta przed, w trakcie lub po zawarciu umowy, to taka praktyka jest nieuczciwą praktyką rynkową w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym: “Art. 4. 1. Praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu.”
Niewątpliwie bieżące wyliczanie przez Raiffeisen Polbank wysokości raty kapitałowej, odsetkowej oraz aktualnego salda zadłużenia w walucie indeksacji, gdy początkowe zadłużenie w walucie indeksacji zostało ustalone w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami na podstawie uznanego przez UOKiK za abuzywny zapisu §7 ust. 4 Regulaminu, jest samo w sobie siłą rzeczy również sprzeczne z dobrymi obyczajami, bo wyliczana przez bank, dzisiaj, wysokość raty kredytu oraz aktualna wysokość salda pozostałego do spłaty i wyrażonego w walucie indeksacji, jest bezpośrednią konsekwencją ustalenia tego salda w pierwotnej wysokości w dniu wypłaty kredytu, gdy kwotę wypłaconych złotówek bank przeliczył na walutę indeksacji za pomocą ustalonego przez bank na nieznanych kredytobiorcy zasadach przelicznika zwanego przez bank “kursem kupna”. Nie sposób bowiem uznać, że czynność mająca swoje źródło w czynności sprzecznej z dobrymi obyczajami i zachodząca wyłącznie dlatego, że zastosowano w umowie kredytowej zapis sprzeczny z dobrymi obyczajami, sama w sobie nie jest sprzeczna z dobrymi obyczajami. Przykładem może tu być choćby kupno/sprzedaż przedmiotu pochodzącego z kradzieży, o czym świadczy treść art. 291. § 1. kodeksu karnego: “Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”. Aby mogło dojść do zakupu przedmiotu kradzionego, najpierw musiało dojść do kradzieży. Zakup kradzionego przedmiotu jest nierozłącznie związany z samą kradzieżą - gdyby jej nie było, to nie doszłoby również do czynu zabronionego z art. 291 §1 kk. I podobnie: gdyby Raiffeisen Polbank nie wypłacił kredytów (być może nawet kilkudziesięciu tysięcy kredytów!) stosując §7 ust. 4 Regulaminu, to dziś nie byłoby możliwe ani wyliczanie przez bank aktualnej raty kredytu wyrażonej w walucie indeksacji (najczęściej CHF) ani wyliczanie przez bank aktualnego salda pozostałego do spłaty - także wyrażonego w walucie indeksacji.
Obecne wykonywanie przez Raiffeisen Polbank umów kredytowych opartych o Regulamin 2007HL0102 oznacza więc, że wykonując te umowy (czyli wyliczając aktualny kapitał do spłaty wyrażony w walucie indeksacji - najczęściej: CHF - oraz wyliczając oczekiwaną do spłaty przez kredytobiorcę aktualną wysokość raty kredytowej) Raiffeisen Polbank stosuje dzisiaj zapis §7 ust. 4 Regulaminu, jako że zarówno aktualna wysokość raty kredytowej jak i aktualna wysokość salda kredytu pozostałego do spłaty są bezpośrednią konsekwencją wypłaty kredytu z wykorzystaniem §7 ust. 4 Regulaminu. Innymi słowy nie jest możliwe ustalenie dziś przez Raiffeisen Polbank ani wysokości raty kredytu ani wysokości kapitału pozostałego do spłaty BEZ WYKORZYSTANIA zapisu §7 ust. 4 Regulaminu.
Jest faktem niezaprzeczalnym, że Polbank EFG zawarł kilkadziesiąt tysięcy umów kredytowych, identycznych pod względem wzorca umowy (Regulaminu 2007HL0102) z wzorcem, którego dotyczył istotny pogląd RŁO-644-504(5)/16/AM, a w praktyce różniących się jedynie nazwiskami stron umowy - konsumentów, datami zawarcia umowy, kwotami kredytu, walutą indeksacji, sposobem wypłaty (jednorazowo lub w transzach), wysokością marży i ustalonym przez strony umowy okresem spłaty kredytu.
Nie sposób przy tym nie zauważyć, że zapis §7 ust. 4 Regulaminu - jako abuzywny - jest niewiążący nie tylko wobec strony umowy omawianej w istotnym poglądzie RŁO-644-504(5)/16/AM. Jeśli bowiem zapis §7 ust. 4 Regulaminu jest abuzywny, to nie wiąże on umową z bankiem także żadnego z innych konsumentów, którzy zawarli z bankiem Polbank EFG inne umowy oparte o Regulamin 2007HL0102 - czyli umowy zawarte na podstawie tego samego wzorca, który posłużył do zawarcia umowy omawianej w istotnym poglądzie RŁO-644-504(5)/16/AM.
Aby więc stwierdzić, czy Raiffeisen Polbank obecnie rażąco narusza interesy wielu konsumentów, wystarczy ustalić, ile umów kredytowych opartych o Regulamin 2007HL0102 Raiffeisen Polbank obecnie wykonuje (lub wykonywał, zanim wypowiedział umowę kredytu lub zanim umowa została zamknięta w związku z całkowitą spłatą kredytu). UOKiK bez trudu jest w stanie dokonać takiego sprawdzenia - na mocy przysługujących Prezesowi UOKiK uprawnień nadanych mu w art. 50 Ustawy - wystarczy jedynie… zapytać o to bank Raiffeisen Polbank - w ramach postępowania wyjaśniającego prowadzonego w trybie art. 48 Ustawy.
Stąd też po wydaniu istotnego poglądu RŁO-644-504(5)/16/AM Prezes Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów winien w mojej ocenie niezwłocznie i z urzędu, zgodnie z art. 48 ust. 2 ppkt 2 Ustawy wszcząć postępowanie wyjaśniające wobec banku Raiffeisen Polbank, albowiem nie sposób przecież ignorować fakt, że uznane za abuzywne postanowienie §7 ust. 4 Regulamin jest częścią regulaminu dołączanego przez Polbank do wielu umów kredytowych zwartych z wieloma konsumentami, a UOKiK jest przecież ustawowo zobowiązany przede wszystkim do ochrony zbiorowych interesów konsumentów, czyli do natychmiastowego reagowania, gdy zachodzi podejrzenie, że przedsiębiorca narusza zbiorowe interesy konsumentów.
Jeśli bank stosuje wobec konsumentów praktykę sprzeczną z dobrymi obyczajami, mogącą prowadzić do zniekształcenia zachowania konsumenta przed, w trakcie lub po zawarciu umowy, to taka praktyka jest nieuczciwą praktyką rynkową w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym: “Art. 4. 1. Praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu.”
Niewątpliwie również, co wykazano powyżej, wyliczanie przez Bank wysokości raty kapitałowej, odsetkowej oraz aktualnego salda zadłużenia w walucie indeksacji, gdy początkowe zadłużenie w walucie indeksacji zostało ustalone “kursem kupna” w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, jest samo w sobie siłą rzeczy również sprzeczne z dobrymi obyczajami, bo wyliczana przez bank, dzisiaj, wysokość raty kredytu oraz aktualna wysokość salda pozostałego do spłaty i wyrażonego w walucie indeksacji, ma bezpośredni związek z ustaleniem tego salda w pierwotnej wysokości w dniu wypłaty kredytu, gdy kwotę wypłaconych złotówek bank przeliczył na walutę indeksacji za pomocą ustalonego przez bank na nieznanych kredytobiorcy zasadach przelicznika zwanego przez bank “kursem kupna”.
Dlatego też wykonując dziś wszystkie umowy kredytowe, które Polbank EFG zawarł z konsumentami z wykorzystaniem tego samego wzorca umowy, który posłużył do zawarcia umowy będącej przedmiotem postępowania RŁO-644-504(5)/16/AM, Raiffeisen Polbank stosuje w mojej ocenie dzisiaj, tu i teraz, wobec wszystkich tych konsumentów nieuczciwą praktykę rynkową polegającą na wykorzystaniu w tych umowach sprzecznego z dobrymi obyczajami zapisu §7 ust. 4 Regulaminu 2007HL0102.
Jeśli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego Prezes UOKiK oficjalnie ustali - co jest dla mnie oczywiste - że Raiffeisen Polbank, wykonując umowy kredytowe z wykorzystaniem §7 ust. 4 Regulaminu narusza zbiorowe interesy konsumentów stosując wobec nich nieuczciwą praktykę rynkową polegającą na tym, że bank wykonuje umowy kredytowe z wykorzystaniem zapisu sprzecznego z dobrymi obyczajami, który w dodatku - jako abuzywny - nie istnieje w żadnej z umów kredytowych zawartych z konsumentami, a opartych o Regulamin 2007HL0102, to oczekuję, że wobec banku Raiffeisen Polbank zostanie przeprowadzone postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów (opisane w rozdziale IV Ustawy), w wyniku którego Prezes UOKiK na podstawie art. 26 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów wyda decyzję nakazująca bankowi Raiffeisen Polbank, w odniesieniu do wszystkich umów zawartych wg wzorca umowy opartego o Regulamin 2007HL0102, natychmiastowe zaniechanie stosowania przez bank Raiffeisen Polbank praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów polegających na stosowaniu nieuczciwej praktyki rynkowej polegającej na wykorzystywaniu wobec konsumentów będących stronami umowy z bankiem zapisu §7 ust. 4 Regulaminu, przy czym:
-
wykorzystywanie wobec strony umowy zapisu zapisu §7 ust. 4 Regulaminu polega na tym, że bank wylicza aktualną wysokość raty kredytu oraz aktualne saldo zadłużenia w walucie indeksacji jako skutek przeliczenia kwoty wypłaconego kredytu na walutę indeksacji wg przelicznika zwanego przez bank “kursem kupna”,
-
zaniechanie stosowania wyszczególnionej powyżej nieuczciwej praktyki rynkowej przez bank Raiffeisen Polbank będzie polegało na:
-
poinformowaniu przez bank wszystkich kredytobiorców, z którymi bank (Polbank EFG) zawarł umowy wg przedmiotowego wzorca, że zapis §7 ust. 4 Regulaminu 2007HL0102 est niewiążący, skutkiem czego umowa zawarta przez bank z kredytobiorcą (konsumentem) jest umową o kredyt złotowy na kwotę wyszczególnioną w §2 ust. 1 umowy, a sam fakt przeliczenia salda kredytu z waluty PLN na walutę indeksacji nigdy nie miał miejsca,
-
wyliczeniu przez Raiffeisen Polbank, w odniesieniu do każdej umowy kredytowej zawartej z konsumentem wg wzorca umowy, który posłużył do zawarcia umowy stanowiącej przedmiot postępowania RŁO-644-504(5)/16/AM, nadpłaty stanowiącej różnicę między ratami dotychczas wpłaconymi, a ratami należnymi w związku z uznaniem przez bank Raiffeisen Polbank, że zapis §7 ust. 4 Regulaminu jest niewiążący, a sama indeksacja umowna polega wyłącznie na stosowaniu w umowie stawki bazowej oprocentowania LIBOR zamiast WIBOR.
-
dokonaniu zwrotu nadpłaty wyliczonej w punkcie ii w taki sposób, że bank pomniejszy pozostałe do spłaty saldo zadłużenia o w/w nadpłatę lub - w odniesieniu do umów zamkniętych na skutek całkowitej wcześniejszej spłaty kredytu - poinformowaniu kredytobiorcy o należnej mu kwocie nadpłaty do zwrotu wynikającej z tytułu uznania przez bank za niewiążący zapisu §7 ust. 4 Regulaminu wraz z prośbą o wskazanie przez kredytobiorcę numeru rachunku, na który bank dokona zwrotu w/w nadpłaty, lub - w odniesieniu do umów wypowiedzianych przez bank, a opartych o wzorzec umowy z Regulaminem 2007HL0102 - cofnięciu wypowiedzenia umowy przez bank we wszystkich tych przypadkach, gdy w chwili wypowiadania umowy przez bank suma uznawanych przez bank za zaległe rat kredytu była mniejsza, niż nadpłata wynikająca z uznania przez bank za niewiążący zapisu §7 ust. 4 Regulaminu, przy czym w przypadku rat zapłaconych przez kredytobiorcę w walucie indeksacji bank przyjmie ich wartość wg kursu średniego waluty indeksacji ustalonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień sporządzenia przez bank wyliczenia w/w nadpłaty,
-
w przypadku gdy umowa jest aktualnie realizowana lub w przypadku gdy bank cofnął niezasadne wypowiedzenie umowy z uwagi na istniejącą w chwili wypowiadania umowy nadpłatę związaną z uznaniem przez bank za niewiążący zapisu §7 ust. 4 Regulaminu, dostarczeniu kredytobiorcy aktualnego harmonogramu spłaty rat kredytowych wyrażonych w walucie PLN z uwzględnieniem nadpłaty zwróconej przez bank zgodnie z punktem iii.
Celem udowodnienia, że Polbank EFG zawarł także ze mną umowę identyczną, jak stanowiąca przedmiot postępowania RŁO-644-504(5)/16/AM, załączam skan mojej umowy kredytowej.
Z poważaniem,
………………………….
[imię, nazwisko, adres zamieszkania, email]