Czy UOKiK naprawdę chroni zbiorowe interesy konsumentów?

 

[8 marca 2017]

Kodeks Karny, artykuł 231, paragraf pierwszy:

§ 1. Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.


Pod koniec grudnia roku 2010 niezawisły sąd orzekł, że zapisy w umowie kredytu indeksowanego, które pozwalają bankowi wypłacić kredyt wg kursu kupna z tabeli banku, a spłacać go wg kursu sprzedaży z tabeli banku, są dla konsumenta - kredytobiorcy niewiążące, jeśli umowa nie informowała kredytobiorcy, na jakich zasadach bank sobie te kursy ustalał.

Orzeczenie SOKiK sygn. akt XVII AmC 426/09 (bo o nim mowa), zapadło w dniu 14 grudnia 2010 i zostało wydane na skutek postępowania wobec Banku Millenium, zainicjowanego przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Tak więc od tego dnia już absolutnie nikt w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów (no może poza serwisem sprzątającym), poczynając od ówczesnej pani prezes tego urzędu, nie mógł już twierdzić, iż nie wiedział, że bankom NIE WOLNO stosować w umowach z konsumentami zapisów, które się odwołują do kursów kupna i sprzedaży waluty z tabeli kursowej banku, jeśli bank w umowie nie opisał zasad, na jakich te kursy sobie ustala.

Powstaje więc pytanie, co UOKiK, poczynając od połowy grudnia 2010 zrobił, aby także i konsumenci dowiedzieli się, że być może w swoich umowach mają "bomby atomowe", które sprawiają, że być może cała umowa zawarta z bankiem jest po prostu nieważna.

Rolą Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest - jak wiadomo (przynajmniej w teorii) - przede wszystkim ochrona zbiorowych interesów konsumentów i reagowanie, gdy te interesy są zbiorowo naruszane przez przedsiębiorców. Czy można bardziej zbiorowo naruszyć interesy konsumentów niż udzielając im ponad 700tys. kredytów zawierających ABUZYWNE klauzule, tożsame z klauzulami 3178 oraz 3179 z Rejestru UOKiK?

Kiedy przedsiębiorca narusza zbiorowe interesy konsumentów? Gdy stosuje wobec nich nieuczciwe praktyki rynkowe. 

Jakie praktyki rynkowe są nieuczciwe? Praktyki sprzeczne z prawem są nieuczciwe. 

Czy zgodne z prawem jest wykonywanie przez bank umowy kredytowej z wykorzystaniem postanowień niewiążących konsumenta (czyli postanowień, których w tej umowie po prostu NIE MA)? Na to pytanie powinien sobie odpowiedzieć UOKiK tuż po wydaniu orzeczenia SOKiK sygn. akt XVII AmC 426/09 wiedząc przecież, że przez ostatnie kilka lat banki zawarły z konsumentami kilkaset tysięcy umów kredytowych wykorzystujących postanowienia rażąco podobne do klauzul 3178 oraz 3179.

Czy UOKiK sobie na takie pytanie odpowiedział?

Sprawdźmy - wysyłając do UOKiK wnioski o udostępnienie informacji publicznej. Na wszelki wypadek od razu do wiadomości umieśćmy Najwyższą Izbę Kontroli. Na pewno nie zaszkodzi. 

***

......................................
[miejscowość, data]

 

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
plac Powstańców Warszawy 1
00-950 Warszawa
uokik@uokik.gov.pl
marek.niechcial@uokik.gov.pl 

Do wiadomości:

Prezes Najwyższej Izby Kontroli
nik@nik.gov.pl
krzysztof.kwiatkowski@nik.gov.pl 

WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ 

W związku z powzięciem przez Prezesa UOKiK oraz przez urzędników UOKiK od dnia 2010-12-14 (data orzeczenia SOKiK sygn. akt XVII AmC 426/09) wiedzy, iż zapisy umowne wpisane do Rejestru UOKiK pod numerami 3178 oraz 3179 są abuzywne (niewiążące) wobec każdego konsumenta, który zawarł z Bankiem Millenium umowę o kredyt indeksowany do waluty obcej w oparciu o wzorzec umowny stanowiący przedmiot postępowania SOKiK sygn. akt XVII AmC 426/09, niniejszym, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej [Dz. U. Nr 112 poz. 1198, z późn. zm.] zwracam się do Prezesa UOKiK z wnioskiem o udostępnienie mi informacji w następującym zakresie: 

  1. treść wszystkich dokumentów, analiz, opracowań wytworzonych przez UOKiK poczynając od dnia 2010-12-14 celem OCHRONY zbiorowych interesów KONSUMENTÓW polegającym na ustaleniu, ilu konsumentów zostało potencjalnie poszkodowanych przez Bank Millenium na skutek stosowania przez Bank Millenium nieuczciwej praktyki rynkowej polegającej na sprzecznym z prawem wykonywaniu umów o kredyt indeksowany do waluty obcej zawierających abuzywne postanowienia nr 3178 oraz 3179 z Rejestru UOKiK.

  2. treść wszystkich dokumentów, analiz, opracowań wytworzonych przez UOKiK poczynając od dnia 2010-12-14 celem OCHRONY zbiorowych interesów KONSUMENTÓW polegającym na ustaleniu, ilu konsumentów zostało potencjalnie poszkodowanych przez inne banki na skutek stosowania przez te banki nieuczciwej praktyki rynkowej polegającej na sprzecznym z prawem wykonywaniu umów o kredyt indeksowany do waluty obcej zawierających abuzywne postanowienia tożsame z postanowieniami nr 3178 oraz 3179 z Rejestru UOKiK.

  3. treść wszystkich dokumentów, analiz i opracowań wytworzonych przez UOKiK poczynając od dnia 2010-12-14 celem OCHRONY zbiorowych interesów KONSUMENTÓW polegającym na poinformowaniu konsumentów, którzy przed rokiem 2011 zawarli z bankami ponad 700 tysięcy umów o kredyty waloryzowane, indeksowane i denominowane, zawierających postanowienia tożsame z postanowieniami nr 3178 oraz 3179 z Rejestru UOKiK, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż umowy te wykonywane są przez banki z naruszeniem prawa, jako że zapisy w tych umowach, tożsame z klauzulami 3178 oraz 3179 mogą być dla kredytobiorców, którzy zawierali z bankami umowy jako konsumenci - niewiążące.

  4. treść wszystkich dokumentów, analiz i opracowań wytworzonych przez UOKiK poczynając od dnia 2010-12-14 celem OCHRONY zbiorowych interesów KONSUMENTÓW polegającym na poinformowaniu konsumentów, którzy przed rokiem 2011 zawarli z bankami ponad 700 tysięcy umów o kredyty waloryzowane, indeksowane i denominowane, zawierających postanowienia tożsame z postanowieniami nr 3178 oraz 3179 z Rejestru UOKiK, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż umowy te wykonywane są przez banki z naruszeniem prawa, jako że mechanizm indeksacji/denominacji/waloryzacji oparty o kursy kupna i kursy sprzedaży z tabel kursowych banków (kiedy to kurs kupna jest zawsze w danej tabeli kursowej niższy niż kurs sprzedaży) jest sprzeczny z definicją kredytu zawartą w art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe, co prowadzi na mocy art. 58 kodeksu cywilnego do nieważności o ile nie całej umowy kredytowej, to przynajmniej samej umownej waloryzacji/indeksacji/denominacji. 

Jednocześnie wnoszę o przedstawienie informacji, jakie kroki podjął UOKiK w celu OCHRONY zbiorowych interesów konsumentów polegającej na poinformowaniu kilkudziesięciu tysięcy klientów Banku Millenium, iż bank ten zawarł z nimi umowy w oparciu o wzorzec zawierający postanowienia nr 3178 oraz 3179 z Rejestru UOKiK.

Czy UOKiK po wydaniu przez SOKiK orzeczenia sygn. akt XVII AmC 426/09 nakazał Bankowi Millenium - celem OCHRONY zbiorowych interesów konsumentów - poinformowanie klientów, z którymi Bank Millenium zawarł umowy kredytowe w oparciu o wzorzec stanowiący przedmiot postępowania SOKiK sygn. akt XVII AmC 426/09, że umowy te zawierają postanowienia, które są dla tych klientów niewiążące?

Jeśli UOKiK nie zobowiązał Banku Millenium do przeprowadzenia takiej akcji informacyjnej, to jaka była tego przyczyna?

Wnoszę o podanie podstawy prawnej, która uniemożliwiała (i która nadal - jak rozumiem - uniemożliwia) Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów nakazanie bankowi [który zawarł z konsumentami kilkadziesiąt tysięcy umów o kredyt z wykorzystaniem wzorca uznanego przez SOKiK za zawierający abuzywne postanowienia] aby bank ten poinformował swoich klientów o tym, że zawarł z nimi umowy na podstawie wzorca zawierającego niewiążące ich postanowienia.

Forma przekazania informacji: pocztą na adres ……………………….

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych [Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz. 926, z późn. zm.].

Niniejszy wniosek przesyłam do wiadomości Najwyższej Izby Kontroli, która w mojej ocenie ma mocne podstawy ku temu, aby przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, czy Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rzeczywiście SKUTECZNIE i korzystając ze wszelkich dostępnych prawnie narzędzi chronił zbiorowe interesy konsumentów przynajmniej od momentu (orzeczenie SOKiK sygn. akt XVII AmC 426/09) gdy niezawisły sąd potwierdził, iż abuzywne są zapisy umowne w umowach o kredyt waloryzowany kursem waluty obcej odwołujące się do tabel kursów walut ustalanych na nieznanych kredytobiorcy zasadach przez bank udzielający kredytu.

 

.......................................................
[imię i nazwisko, adres zamieszkania, adres email]

 

 
Script logo