Petycja do Sądu Apelacyjnego w Krakowie

 

[7 lipca 2017]

Minister Ziobro bardzo nie chce szkolić sędziów ze znajomości dyrektywy 93/13 oraz artykułu 385-1 kodeksu cywilnego, więc musimy to robić sami, zwłaszcza że nawet Sąd Apelacyjny potrafi zademonstrować rozpaczliwą potrzebę tego typu szkolenia.

Treść petycji wraz z załącznikami jest do pobrania na dole strony.

***

……………………………….
[miejscowość, data]

……………………………….
[imię nazwisko]

……………………………….

………………………………..

………………………………..
[adres zamieszkania]



Do: Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie
email:  sekretariat.prezesa@krakow.sa.gov.pl

do wiadomości:
Minister Sprawiedliwości: wnioski@ms.gov.pl
Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury: sekretariat@kssip.gov.pl 

W związku z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie Sygn. akt I ACa 645/16 z dnia 4 października 2016 roku, niniejszym, na podstawie art. 63 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r., w trybie określonym w Ustawie z dnia 11 lipca 2014r. o petycjach (Dz.U. 2014 poz. 1195) korzystając z przysługującego mi konstytucyjnego prawa do zgłaszania petycji do organów władzy publicznej, wnoszę w interesie publicznym petycję do Prezesa Sądu Apelacyjnego w Krakowie o:

  1. zapoznanie wszystkich sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie z następującymi dokumentami:
    • Pełna treść niniejszej petycji,
    • Raport Rzecznika Finansowego “Analiza prawna wybranych postanowień umownych stosowanych przez banki w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej lub denominowanych w walucie obcej zawieranych z konsumentami”,
    • DYREKTYWA RADY 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
    • Informacja UOKiK o sprostowaniu do Dyrektywy  Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
    • Sprostowanie do dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
    • Istotny pogląd Prezesa UOKiK w sprawie umowy kredytu waloryzowanego (mBank),
    • Istotny pogląd Prezesa UOKiK w sprawie umowy kredytu indeksowanego (Polbank),
    • Istotny pogląd Rzecznika Finansowego w sprawie umowy kredytu indeksowanego (Bank Millenium),
    • Petycja do Ministra Sprawiedliwości w sprawie przeprowadzenia szkoleń dla sędziów sądów powszechnych,
    • Odpowiedź Ministerstwa Sprawiedliwości na petycję w sprawie przeprowadzenia szkoleń dla sędziów sądów powszechnych.
  2. pouczenie wszystkich sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie, że sąd ma w obowiązku dokonać Z URZĘDU oceny abuzywności postanowień umowy łączącej przedsiębiorców z konsumentami.

Uzasadnienie

W wyroku Sygn. akt I ACa 645/16 Sąd Apelacyjny stwierdził:

“Z zeznań powoda wynika, że taka zmiana umowy nastąpiła w 2012 r. zaś w odpowiedzi na apelację strona pozwana podała, że aneks do umowy, na mocy którego spłata zaciągniętego kredytu maiła się odbywać w walucie obcej – frankach szwajcarskich, podpisany został 11 grudnia 2012 r. Kredyt powodom wypowiedziany został na skutek zaległości w spłacie kredytu w 2013 r. i w tym roku wystawiony został bankowy tytuł egzekucyjny.

Te fakty mają dla sprawy fundamentalne znaczenie bowiem klauzula wskazywana przez powodów jako abuzywna nie obowiązywała w chwili wypowiedzenia umowy i wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego.

Rozwiązania wprowadzone nowelizację prawa bankowego ustawą z dnia 29 lipca 2011 r. nie obejmują spłaconych należności. Częściowa spłata kredytu odbyła się według konkretnych zasad. Powodowie dokonali spłaty przy zastosowaniu określonego sposobu przeliczeń. Nawet, jeżeli był on niejasny według treści zaskarżonych postanowień umownych, to z chwilą dokonania spłaty został skonkretyzowany. W rezultacie niedozwolony (abuzywny) charakter tych postanowień został wyeliminowany. Tym samym został usunięty stan niepewności wskazywany jako powód uznania takich klauzul za niedozwolone. Oczywiście zupełnie inną kwestią jest ocena zastosowanych przeliczników przy spłacie kredytu, np. ze względu na zastosowanie spreadu walutowego. Jednakże kwestia ta nie była wprost objęta żądaniem pozwu, a ponadto powinna być rozważana w sprawie z powództwa o świadczenie.”.

Powyższy cytat może wskazywać na to, że sędziowie Sądu Apelacyjnego orzekając w niniejszej sprawie najwyraźniej nie posiadali wiedzy o tym, że badania abuzywności postanowienia umownego dokonuje się wyłącznie na chwilę zawarcia umowy i bez znaczenia - dla stwierdzenia abuzywności - pozostaje to, w jaki sposób przedsiębiorca wykonywał umowę w oparciu o kwestionowane postanowienie umowne, a klauzula jest abuzywna z mocy samego prawa (ex lege) i z chwilą zamieszczenie jej we wzorcu, a nie z momentem potwierdzenia jej abuzywności przez uprawniony organ (ex tunc).

Gdyby skład orzekający w sprawie I ACa 645/16 dysponował tą wiedzą, to wówczas jedyną możliwą konkluzją sądu musiałoby być stwierdzenie, że postanowienie par. 9 ust. 2 pkt 1 Regulaminu Kredytu Hipotecznego udzielonego przez Polbank było dla kredytobiorców niewiążące od dnia zawarcia umowy kredytowej - bez względu na to, co działo się w czasie wykonywania umowy.

Co więcej, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE sądy cywilne są zobowiązane do sprawowania kontroli incydentalnej nie tylko na zarzut konsumenta, ale także z urzędu. A zatem orzekając w sprawie konsumenckiej sąd cywilny zawsze musi mieć na uwadze przepisy kodeksu cywilnego o niedozwolonych postanowieniach umownych (np. wyroki TSUE w sprawach C-137/08, C-618/10, C-397/11).

W sprawie sygn. akt I ACa 645/16 Sąd Apelacyjny nie zauważył, iż Sąd Okręgowy w Krakowie w postępowaniu  sygn. akt I C 555/14 nie badał z urzędu (choć miał taki obowiązek) postanowienia umownego par. 7 ust. 4  Regulaminu Kredytu Hipotecznego udzielonego przez Polbank o treści “W przypadku kredytów indeksowanych do waluty obcej, wypłata kredytu następuje w złotych według kursu nie niższego niż kurs kupna zgodnie z tabelą obowiązującą w momencie wypłaty środków z kredytu”.

To postanowienie jest w sposób oczywisty abuzywne z tych samych powodów, dla których SOKiK stwierdził abuzywność klauzuli 3178 z Rejestru UOKiK, w konsekwencji czego Polbank (obecnie Raiffeisen Polbank) nigdy nie miał prawa do wyrażania zadłużenia powodów (kredytobiorców) w walucie indeksacji, a przecież kwota roszczenia banku Raiffeisen wobec powodów była bezpośrednią konsekwencją zastosowania przez Polbank przy wypłacie kredytu abuzywnej (czyli niewiążącej) klauzuli par. 7 ust. 4  Regulaminu Kredytu Hipotecznego udzielonego przez Polbank.

Zignorowanie przez Sąd Apelacyjny faktu, że Sąd Okręgowy w Krakowie nie dokonał z urzędu kontroli incydentalnej wzorca umowy, na podstawie którego została zawarta umowa o kredyt będąca przedmiotem postępowania I ACa 645/16 doprowadziło więc Sąd Apelacyjny do błędnej konkluzji, że apelacja powodów od zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego była nieuzasadniona. Tym samym orzeczenie Sądu Apelacyjnego I ACa 645/16 niestety wypaczyło całkowicie ideę ochrony konsumentów przed abuzywnymi postanowieniami w umowach zawieranych z konsumentami, której wyrazem jest treść dyrektywy unijnej 93/13 oraz art. 385-1 kodeksu cywilnego, co z kolei może podważać zaufanie obywateli do polskich sądów powszechnych i stawiać pod znakiem zapytania zasadność oczekiwania na sprawiedliwy (czyli zgodny z prawem polskim oraz unijnym) wyrok wydawany przez polski, niezawisły sąd.

Stąd też niniejsza petycja jest w pełni zasadna, albowiem pilne zapoznanie sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie ze wspomnianymi na wstępie materiałami z pewnością pozwoli w przyszłości uniknąć wydawania przez Sąd podobnie kontrowersyjnych orzeczeń.

Niniejszym oświadczam, iż nie wyrażam zgody na publikację moich danych osobowych.

.....................................
[podpis]

 

 

spis załączników:

  1. Raport Rzecznika Finansowego “Analiza prawna wybranych postanowień umownych stosowanych przez banki w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej lub denominowanych w walucie obcej zawieranych z konsumentami”,
  2. DYREKTYWA RADY 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
  3. Informacja UOKiK o sprostowaniu do Dyrektywy  Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
  4. Sprostowanie do dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,
  5. Istotny pogląd Prezesa UOKiK w sprawie umowy kredytu waloryzowanego (mBank),
  6. Istotny pogląd Prezesa UOKiK w sprawie umowy kredytu indeksowanego (Polbank),
  7. Istotny pogląd Rzecznika Finansowego w sprawie umowy kredytu indeksowanego (Bank Millenium),
  8. Petycja do Ministra Sprawiedliwości w sprawie przeprowadzenia szkoleń dla sędziów sądów powszechnych,
  9. Odpowiedź Ministerstwa Sprawiedliwości na petycję w sprawie przeprowadzenia szkoleń dla sędziów sądów powszechnych.
Script logo