Pytania do Prezesa Rady Ministrów w związku z uznaniem za bezzasadną skargi na bezczynność UOKiK wobec bankowego bezprawia

 

[6 października 2017]

Pora najwyższa, aby oficjalnie się odnieść do bezczelnego odrzucenia przez KPRM skargi na bezczynność Prezesa UOKiK wobec bankowego bezprawia.

Jaki wniosek można wyciągnąć z tej skandalicznej odpowiedzi KPRM na skargę?

Do tego, aby kilkanaście największych banków komercyjnych działających w Polsce mogło przez najbliższych kilkadziesiąt lat absolutnie bezkarnie i przy totalnej bierności UOKiK "strzyc" około miliona swoich klientów na "kredytach frankowych", wystarczy, aby banki te spełniły przy zawieraniu tych umów kredytowych następujące warunki:

warunek nr 1 - umowa kredytowa została zawarta przed dniem 17 kwietnia 2016r.

oraz

warunek nr 2 - umowa zawiera sprzeczne z dobrymi obyczajami postanowienia, które potencjalnie sąd może uznać za abuzywne po przeprowadzeniu kontroli incydentalnej.

 

 

I najwyraźniej w kraju nad Wisłą dokładnie tyle wystarczy, aby kilka banków zapewniło sobie totalną bezkarność w "strzyżeniu" ponad miliona obywateli Polski na umowach denominowanych oraz indeksowanych.

A wszystko to pomimo że w teorii mamy piękny artykuł 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, który brzmi tak:

"Art. 24. 1. Zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów".

Tymczasem Kancelaria Prezesa Rady Ministrów zachowuje się tak, jakby ten artykuł wyglądał tak:

"Art. 24. 1. Zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów o ile umowa nie została zawarta przed 17 kwietnia 2016 oraz o ile umowa nie zawiera potencjalnie abuzywnych klauzul, których stosowanie przez przedsiębiorcę powoduje sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie takiej umowy". 

Oczywiście on tak nie wygląda, no ale póki co Kancelaria Prezesa Rady Minstrów wie lepiej...

 

Tak więc każdy, kto otrzymał od KPRM odpowiedź na skargę wysłaną na bazie TEGO wzoru, może teraz zwrócić się do Pani Premier z następującym pismem, które jednocześnie jest wnioskiem o informację publiczną.

Oczywiście sygnaturę i datę złożenia trzeba wpisać zgodnie ze swoją własną odpowiedzią na skargę otrzymaną od KPRM. :)

Pismo jest także do pobrania jako plik docx na dole strony.

***

____________________________
miejscowość, data

 

Prezes Rady Ministrów
Pani Beata Szydło
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Warszawa
sprm@kprm.gov.pl

do wiadomości: Najwyższa Izba Kontroli
nik@nik.gov.pl 

 


Dotyczy pisma sygn. DSO.SWA.571.6569.2017.JMI z dnia 26-09-2017r.

W związku z uznaniem przez KPRM za bezzasadną skargi na uchylanie się przez Prezesa UOKiK od obowiązku przeciwdziałania naruszaniu zbiorowych interesów konsumentów przez banki poprzez sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie umów o kredyty indeksowane oraz denominowane, niniejszym, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198, z późn. zm.), zwracam się do Pani Premier z prośbą o udostępnienie mi przez Panią Premier informacji publicznej w następującym zakresie: 

  • pełna treść korespondencji między KPRM a UOKiK w sprawie przedmiotowej skargi wniesionej przeze mnie do KPRM w dniu 29 lipca 2017.

Forma udostępnienia w/w informacji publicznej: skany dokumentów  formacie pdf przesłane na adres …………………………….

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101 poz. 926, z późn. zm.).

 

Jednocześnie, mając na uwadze, że orzeczenia sądowe przytoczone w piśmie DSO.SWA.571.6569.2017.JMI NIE STANOWIĄ obowiązującego prawa, wnoszę o udzielenie przez Prezesa Rady Ministrów odpowiedzi na następujące pytania:

  1. Czy Prezes Rady Ministrów (zwierzchnik Prezesa UOKiK) potwierdza, że do tego, aby kilkanaście największych banków komercyjnych działających w Polsce mogło przez najbliższych kilkadziesiąt lat absolutnie bezkarnie i przy totalnej bierności UOKiK naruszać zbiorowe interesy konsumentów (czyn w teorii zabroniony artykułem 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumetów) wystarczy, aby banki te spełniły przy zawieraniu umów kredytowych następujące warunki:

    • umowa kredytowa została zawarta przed dniem 17 kwietnia 2016r.
      oraz
    • sprzeczność z dobrymi obyczajami wykonywania umowy kredytowej wynika z faktu stosowania przez bank postanowień umownych, które mogą być potencjalnie uznane za abuzywne przez sąd powszechny w trybie kontroli incydentalnej.

  2. Czy teza postawiona przez Sąd Najwyższy w wyroku z 22 stycznia 2016 r. I CSK 1049/14 ( "powództwo M. R. i A. W. przeciwko Bank […] S.A. w W.") o treści tak ujęta "umowa kredytu indeksowanego" mieści się (…) w konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego i stanowi jej możliwy wariant (art. 353(1) k.c. w zw. z art. 69 Prawa bankowego). jest wiążąca dla wszystkich innych sądów w innych postępowaniach dotyczących kredytów denominowanych oraz indeksowanych?

  3. Czy sąd dowolnej instancji, w tym także najniższej - czyli rejonowy - jest uprawniony, o ile uzna to za zasadne, do zanegowania tezy postawionej przez SN w wyroku  I CSK 1049/14 o treści tak ujęta "umowa kredytu indeksowanego" mieści się (…) w konstrukcji ogólnej umowy kredytu bankowego i stanowi jej możliwy wariant (art. 353(1) k.c. w zw. z art. 69 Prawa bankowego).”?

  4. Który akt prawny - wnoszę o jego wskazanie - uprawnia banki do konstruowania umowy o kredyt w taki sposób, że kredytobiorca, poza kosztem odsetek i kosztem prowizji (koszty kredytu przewidziane prawem dla umowy w art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe), ponosi także w ramach spłaty kredytu dodatkowy koszt kredytu wynikający wyłącznie z faktu istnienia różnicy między kursem sprzedaży (spłata rat bądź jednorazowa spłata całości kredytu), a kursem kupna (wypłata kredytu)?

  5. Który akt prawny - wnoszę o jego wskazanie - uniemożliwia Prezesowi UOKiK postawienie wobec banku zarzutu naruszania zbiorowych interesów konsumentów poprzez sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie OBECNIE wielu tysięcy umów o kredyt indeksowany lub denominowany, jeśli umowy te zostały zawarte przed dniem 17 kwietnia 2016r.?

  6. Wnoszę o wskazanie podstawy prawnej dla twierdzenia, że Prezes UOKiK nie może wszcząć wobec banku postępowania o naruszanie zbiorowych interesów konsumentów poprzez sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie umów o kredyt indeksowany lub denominowany, jeśli umowa kredytowa zawiera niedozwolone postanowienia umowne.

  7. Który akt prawny - wnoszę o jego wskazanie - stanowi, że nowelizacja prawa bankowego z roku 2011 (tzw. “nowela antyspreadowa”) zalegalizowała wstecz wszystkie dokonane przez banki sprzecznie z dobrymi obyczajami wypłaty kredytów indeksowanych oraz denominowanych na podstawie klauzul analogicznych do klauzuli 3178 z Rejestru UOKiK, lub - w przypadku Banku Millennium - na podstawie klauzuli 3178 z Rejestru UOKiK?

  8. Wnoszę o wskazanie treści aktu prawnego, z którego wynika, że Prezes UOKiK, aby stwierdzić sprzeczność z dobrymi obyczajami (w rozumieniu art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów) praktyki stosowanej przez przedsiębiorcę, musiałby najpierw stwierdzić abuzywność odpowiednich zapisów umownych w drodze kontroli incydentalnej postanowień umów obecnie wykonywanych.

  9. Z którego przepisu prawa - wnoszę o jego wskazanie - wynika, że praktyka stosowana przez przedsiębiorcę wobec wielu tysięcy konsumentów jest sprzeczna z dobrymi obyczajami, o ile jest abuzywna?

  10. Czy Prezes UOKiK ma kompetencje ku temu, aby dane postanowienie umowne uznać za sprzeczne z dobrymi obyczajami bez jednoczesnego stwierdzania abuzywności takiego postanowienia?

  11. Który akt prawny - wnoszę o jego wskazanie - stanowi, że potencjalna abuzywność postanowienia umownego wyklucza równoczesne stwierdzenie przez Prezesa UOKiK, że bank wykonuje umowy z konsumentami sprzecznie z dobrymi obyczajami na podstawie takiego potencjalnie abuzywnego postanowienia?

  12. Wnoszę o wskazanie podstawy prawnej dla stwierdzenia, że jeśli nielegalne działanie banku polegało na zamieszczeniu w wielu tysiącach umów kredytowych klauzul abuzywnych wiele lat temu, a banki te umowy nadal wykonują - sprzecznie z dobrymi obyczajami, czym naruszają zbiorowe interesy konsumentów teraz, obecnie, a nie wiele lat temu, to Prezes UOKiK NIE JEST zobowiązany do wszczęcia wobec tych banków postępowań o naruszanie zbiorowych interesów konsumentów przez sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie takich umów kredytowych.

  13. Który akt prawny stanowi, że jeśli przedsiębiorca zamieści we wzorcu umów zawieranych z dziesiątkami tysięcy konsumentów klauzule abuzywne, to Prezes UOKiK nie będzie miał możliwości wszczęcia wobec takiego przedsiębiorcy postępowania o sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie tych umów, dopóki klauzule te nie zostaną “skutecznie zakwestionowane przez konsumenta w toku kontroli incydentalnej przed sądem”?

  14. Na czym w ocenie Zwierzchnika Prezesa UOKiK, czyli Prezesa Rady Ministrów, Pani Beaty Szydło, miałaby polegać ochrona zbiorowych interesów konsumentów przez UOKiK, jeśli w sytuacji gdy banki wykonują umowy kredytowe sprzecznie z dobrymi obyczajami (czego nie kwestionuje nawet sam UOKiK) to konsumenci muszą we własnym zakresie “skutecznie kwestionować w toku kontroli incydentalnej” sprzeczne z dobrymi obyczajami postanowienia w swoich umowach kredytowych zawartych z bankami?

  15. Który fragment skargi na bezczynność Prezesa UOKiK, uznanej przez KPRM za bezzasadną (wnoszę o jego wskazanie), miałby rzekomo świadczyć o tym, że od Prezesa UOKiK oczekiwano, aby Prezes UOKiK kwestionował na drodze administracyjnej klauzule abuzywne w wykonywanych obecnie przez banki umowach kredytowych?

  16. Wnoszę o wskazanie podstawy prawnej dla twierdzenia: “Skoro Prezes UOKiK nie może zakwestionować na drodze administracyjnej klauzuli abuzywnej zawartej w wykonywanej umowie (w trybie postępowania o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone),  to nie może także w trybie administracyjnym (postępowanie w sprawie stosowania praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów) kwestionować skutków (konsekwencji) umowy np. w postaci jej wypowiedzenia.”

  17. Który akt prawny wiąże postępowanie Prezesa UOKiK wobec przedsiębiorcy o naruszanie zbiorowych interesów konsumentów poprzez sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie umów zawartych z konsumentami z koniecznością “zakwestionowania na drodze administracyjnej klauzuli abuzywnej zawartej w wykonywanej umowie”?

  18. Czy w ocenie Pani Premier tryb postępowania “o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone” (art. 23a - 23d ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów) jest tożsamy z trybem postępowania o naruszanie zbiorowych interesów konsumentów na podstawie art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów?

  19. Który akt prawny - wnoszę o jego wskazanie - stanowi, że aby przeprowadzić wobec przedsiębiorcy postępowanie o naruszanie zbiorowych interesów konsumentów poprzez sprzeczne z dobrymi obyczajami wykonywanie wielu tysięcy umów z konsumentami na podstawie art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, Prezes UOKiK musiałby najpierw przeprowadzić postępowanie “o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone” na podstawie art. 23a - 23d ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów?

  20. Który akt prawny (wnoszę o jego wskazanie) stanowi, że brak możliwości przeprowadzenia przez Prezesa UOKiK postępowania wobec banku na podstawie art. 23a - 23d ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów uniemożliwia tym samym Prezesowi UOKiK przeprowadzenie wobec tego banku postępowania (na podstawie art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów) o naruszanie przez bank zbiorowych interesów konsumentów poprzez wykonywanie umów kredytowych sprzecznie z dobrymi obyczajami?

W związku z odrzuceniem mojej skargi na bezczynność Prezesa UOKiK bez wskazania ŻADNYCH podstaw prawnych, które mogłyby to odrzucenie uzasadniać, wobec popełniania przez banki, które obecnie wykonują setki tysięcy umów o kredyty indeksowane i denominowane, czynu zabronionego przez art. 24 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (“Art. 24. 1. Zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów”), niniejszym wnoszę o udzielenie Prezesa UOKiK odpowiedzi, w 20 punktach, na wszystkie 20 powyższych pytań.

Brak lub odmowa odpowiedzi na te pytania będzie jednoznacznie świadczyć o tym, że uznanie za bezzasadną mojej skargi na bezczynność Prezesa UOKiK wobec powszechnego naruszania przez banki, które udzielały kredytów indeksowanych oraz denominowanych, zakazu ustanowionego w art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, nie ma absolutnie żadnego oparcia w obowiązującym prawie.

…………………………………………….
[imię, nazwisko, adres zamieszkania]




 
Script logo